سقف بالای سر یکی از اساسی‌ترین نیازهای آدمی است و داشتن خانه می‌تواند گره بسیاری از مشکلات را رفع کند. افراد معلول نیز بی‌نیاز از این خواسته بزرگ نیستند.
به گزارش شهرآرانیوز، مسکن از گذشته یکی از نیازهای اساسی بشر و نمودی از تمدن بوده است که همواره از آن به عنوان یکی از خواسته‌های اجتماعی مردم یاد می‌شود.
از زمان گسترش شهرنشینی، چه در اعصار باستانی و پس از آن، مسکن دغدغه‌ای شفاف برای ساکنان هر شهر بوده و در جهان معاصر، اهمیت آن چندین برابر شده است. در این بین، یکی از گروه‌هایی که باید در مورد مسکن آنان اقدام جدی صورت پذیرد، شهروندان معلول هستند.
مسکن معلولان؛ از تامین تا مناسب‌سازی
زندگی معلولان در فضای شهری، پر چالش و سخت است و بسیاری از این افراد با توجه به عدم دسترس‌پذیری کافی در فضای شهر، سکونت در منازل و گوشه‌نشینی اجباری را انتخاب می‌کنند. در واقع، این قرنطینه اجباری که جامعه بر معلولان تحمیل می‌کند، سبب می‌شود تا خانه، تنها نقطه امن جهان باشد. اما این امنیت چرا و چگونه خدشه‌دار می‌شود؟
در سال‌های گذشته و در برخی مناطق پیرامونی شهر‌های بزرگ کشور از جمله مشهد، مجتمع‌هایی برای سکونت معلولان ساخته شد که اگرچه اقدامی مثبت تلقی می‌شود، اما شرایط اسکان آن چندان عادی و باب طبع تردد آنان نیست.
برای نمونه مجتمع‌های مسکونی واقع در بلوار پنجتن مشهد که ساخت آن به حدود ۱۵ سال قبل بازمی‌گردد، اگرچه بسیاری از مددجویان را صاحب خانه کرد، اما معماری و عدم مناسب سازی آن سبب شد که این خانه، زندانی برای سکونت آن‌ها باشد. مطالبه از مسئولان بهزیستی و برخی سازندگان این مجتمع‌ها نیز راه به جایی نبرد.
براساس قانون، بهزیستی موظف است شرایط مناسب‌سازی سکونت در منازل را برای معلولان شدید و خیلی شدید فراهم آورد؛ آن هم با بودجه‌ای نزدیک به ۲۰ میلیون تومان به ازای هر خانه. این مبلغ برای مناسب سازی فضای داخل واحد است و مواردی مانند رمپ، آسانسور و ... کل مجتمع را شامل نمی‌شود.
مسکن ملی، راهکار مناسب خانه‌دار شدن
نهضت ملی مسکن، اقدامی از سوی دولت سیزدهم است که بی‌شباهت به طرح مسکن مهر در دولت‌های نهم و دهم نیست.
اختصاص زمین رایگان، ارائه تسهیلات ساخت و آسان‌تر شدن مسیر خانه‌دارشدن ایرانیان از جمله مزایای طرح است. اما مشکلی هم با خود دارد؛ زمین‌ها عمدتا داخل شهر‌ها نیست و کار سختی برای ساکنان آینده منازل در پیش است. این سختی شاید برای افرادی که از سلامت جسمانی برخوردارند، در حد گلایه‌مندی از بُعد مسافت به حساب آید اما معلولان هم بعد مسافت و هم عدم دسترسی به بسیاری خدمات را تجربه خواهند کرد و باید فکری برای این مسئله برداشت.
آمار‌ها نشان می‌دهد در دولت سیزدهم، ۳۲ هزار واحد مسکونی ویژه معلولان تکمیل و به بهره‌برداری رسیده است؛ واحد‌هایی که عموما ویژه خانواده‌های دارای دو عضو معلول یا بیشتر بوده است.
در مشهد و تاکنون ۶ هزار متقاضی معلول توانسته‌اند در نهضت ملی مسکن ثبت‌نام کنند و کمک هزینه ساخت مسکن شامل حال آنان خواهد شد.
انتظار از نمایندگان چیست؟
اینک که شرایط خانه‌دارشدن معلولان تا اندازه زیادی تسهیل شده و این امکان وجود دارد که به جامعه خانه‌داران هم اضافه شود، اولین و مهم‌ترین انتظار از نمایندگان آینده مجلس آن است که این فرایند را بیش از پیش تسهیل کنند.
یکی از چالش‌هایی که معلولان و حتی سایر اقشار جامعه با آن مواجه هستند وام خرید مسکن یا ساخت آن است که اگرچه به همه تعلق می‌گیرد، اما به‌خاطر نبود ضامن یا حتی سهم آورده اولیه، معلولان دچار مشکل می‌شوند. پس تعامل نمایندگان ملت و بانک مرکزی بسیار لازم است.
نکته دیگری که نمایندگان باید به آن ورود کنند، مسئله تامین زمین در مناطق در دسترس‌تر ویژه معلولان است. البته این به آن معنا نیست که معلولان جداسازی شوند؛ بلکه باید با انتخاب زمبن مناسب و تحویل فوری، شرایط رفت و آمد آن‌ها نسبت به سایرین بهتر باشد.
مسئله آخر اما عدالت در اختصاص مسکن است. بسیاری از خانواده‌ها دارای یک عضو معلول هستند و نیاز به مسکن برای آنان هم وجود دارد. بهتر آن است که نمایندگان خانه ملت برای خانه‌دار شدن این خانوارها نیز چاره اندیشی کرده و با تصویب بودجه‌های کافی، شرایطی را برای بهزیستی به وجود آورند تا همه از فرصت خانه‌دارشدن بهره‌مند شوند.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
